Ξεφυλλίζοντας τα "Νέα" του Σαββάτου σκέφτηκα πως όλοι θα μπορούσαμε να πάρουμε λίγο πιο σοβαρά την αυτονόητη πρόταση επίθεσης του πολιτισμού μας, που καταθέτει ο γνωστός φιλόλογος και μεταφραστής Κώστας Γεωργουσόπουλος ως αντίδοτο στη μιζέρια και την ψυχολογία του χαμένου" με την οποία μας ποτίζουν καθημερινά. Στο άρθρο του με τίτλο ¨Ο καθείς και τα όπλα του", κρατώ και θα το συζητήσουμε στην τάξη το παρακάτω απόσπασμα.
Μας προσφέρει μια συνοπτική και τόσο περιεκτική αναφορά στο περιεχόμενο της ενότητας μας για την Ποίηση
Μας προσφέρει μια συνοπτική και τόσο περιεκτική αναφορά στο περιεχόμενο της ενότητας μας για την Ποίηση
"...Στην αυγή του ρομαντισμού τα δημοτικά ελληνικά τραγούδια με τις συλλογές του Πάσοβ και του Φοριέλ έγιναν αντικείμενα θαυμασμού των Ευρωπαίων. Ο Γκαίτε αποφάσισε να μάθει νέα ελληνικά για να τα χαρεί στο πρωτότυπο. Ο Μπέλα Μπάρτοκ πριν από το Σκαλκώτα αλλά και ο Ρίμσκι-Κόρσακοφ, ο Σεν Σανς κατέγραψαν και μετέγραψαν ελληνικές δημοτικές μελωδίες. Ο Μέντελσον-Μπαρτόλντι, ο Φίνλεϊ έγραψαν ιστορίες της επαναστατημένης Ελλάδας του ρομαντικού αιώνα.
Η Ελλάδα έχει δύο Νομπέλ, και έναν ποιητή, τον Καβάφη, που πάει να απωθήσει στο περιθώριο τον Πάουντ, τον Ελιοτ, τον Περς, τον Ουγκαρέτι ακόμη και τον Ρίλκε για να αναφερθώ στους μεγάλους ποιητές των μεγάλων γλωσσών.
Τι θα κόστιζε σε υπουργείο Πολιτισμού αλλά και σε μια κρατική τράπεζα να κυκλοφορήσει ανθολογία μεταφρασμένης ήδη νεοελληνικής ποίησης από τον Παλαμά και τον Σικελιανό ώς τον Καβάφη και από τον Καρυωτάκη ώς τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Ρίτσο και από τον Αναγνωστάκη στον Παπαδίτσα, τον Καρούζο; Τι θα κόστιζε να κυκλοφορήσει με ένθετο μεταφρασμένων στίχων στα αγγλικά ανθολόγιο σε CD μελοποιημένων ήδη από μείζονες συνθέτες μας ποιημάτων από τον Σολωμό και τον Κάλβο ώς τον Παλαμά, τον Καβάφη και μέχρι τον Γκανά και τον Καψάλη; Τι θα κόστιζε να γίνει περιοδική έκθεση μεγάλων ελλήνων ζωγράφων σε όλες τις πρωτεύουσες της ΕΕ, από τον Λύτρα ώς τον Παρθένη και από τον Στέρη ώς τον Εγγονόπουλο και από τον Τσαρούχη και τον Μόραλη ώς τον Τέτση και τον Μπότσογλου;
Τι θα κόστιζε σε υπουργείο Πολιτισμού αλλά και σε μια κρατική τράπεζα να κυκλοφορήσει ανθολογία μεταφρασμένης ήδη νεοελληνικής ποίησης από τον Παλαμά και τον Σικελιανό ώς τον Καβάφη και από τον Καρυωτάκη ώς τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Ρίτσο και από τον Αναγνωστάκη στον Παπαδίτσα, τον Καρούζο; Τι θα κόστιζε να κυκλοφορήσει με ένθετο μεταφρασμένων στίχων στα αγγλικά ανθολόγιο σε CD μελοποιημένων ήδη από μείζονες συνθέτες μας ποιημάτων από τον Σολωμό και τον Κάλβο ώς τον Παλαμά, τον Καβάφη και μέχρι τον Γκανά και τον Καψάλη; Τι θα κόστιζε να γίνει περιοδική έκθεση μεγάλων ελλήνων ζωγράφων σε όλες τις πρωτεύουσες της ΕΕ, από τον Λύτρα ώς τον Παρθένη και από τον Στέρη ώς τον Εγγονόπουλο και από τον Τσαρούχη και τον Μόραλη ώς τον Τέτση και τον Μπότσογλου;
Εχει γνοιαστεί το κράτος ή κάποια από τις τράπεζές μας που δραστηριοποιείται στην Ευρώπη να κυκλοφορήσει σε συνεργασία και με ελληνική χορηγία με δισκογραφική πολυεθνική εταιρεία ανθολογία ελληνικών έργων για πιάνο ή τρίο, ή πιάνο και βιολί, σονάτες, χορούς κ.τ.λ. με σολίστ τους διάσημους ήδη στο εξωτερικό και διεθνώς έλληνες εκτελεστές;..."
Είναι τόσο δύσκολα όλα αυτά, αναρωτιέμαι και οι στίχοι από το "Πνευματικό Εμβατήριο" του Σικελιανού ηχούν στα αυτιά μου...
Είναι τόσο δύσκολα όλα αυτά, αναρωτιέμαι και οι στίχοι από το "Πνευματικό Εμβατήριο" του Σικελιανού ηχούν στα αυτιά μου...