[...] όταν χρησιμοποιούμε τον όρο «ηλεκτρονική μάθηση» -που έχει γίνει λίγο “buzzword”- πρέπει να ξεφύγουμε από το βασικό σκεπτικό που ήταν η αξιοποίηση τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών, με έμφαση στο διαδίκτυο και τα υπερμέσα, στην εκπαίδευση.
Η ηλεκτρονική μάθηση αφορά στην αξιοποίηση όλων μοντέρνων τεχνολογιών σε ένα νέο πλαίσιο χρήσης στην εκπαίδευση και κατάρτιση. Το ζητούμενο είναι να προτείνονται αξιόπιστα κι αποτελεσματικά σενάρια που να ικανοποιούν ανάγκες των εκπαιδευόμενων κάθε ηλικίας και να αξιοποιούν την προστιθέμενη αξία της τεχνολογίας.
Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πολλές πρωτοβουλίες που γίνονται διεθνώς. Αρχικά, υπάρχει η τάση των «ανοικτών μαθησιακών πηγών» (openeducationalresources). Ξεκίνησε από το MIT με την πρωτοβουλία OpenCourseware (http://ocw.mit.edu) και χάρη σε γενναιόδωρες χρηματοδοτήσεις οργανισμών όπως το WilliamandFloraHewlettFoundation, κ.α. αλλά και την UNESCO το κοινό έχει ανοικτή πρόσβαση σε ποικίλο εκπαιδευτικό υλικό (π.χ. videoδιαλέξεις, σημειώσεις). Τα πιο γνωστά πανεπιστήμια έχουν πλέον κάνει και ένα βήμα παρακάτω. Προσφέρουν δωρεάν μαθήματα μέσω του διαδικτύου σε μεγάλο αριθμό ταυτόχρονων εκπαιδευόμενων. Είναι γνωστά MOOCs (massiveopenonlinecourses). Πολύ γνωστές πλατφόρμες παροχής τέτοιων μαθημάτων είναι το coursera.org και τοudacity.org. Ένα μάθημα που μόλις τελείωσε για το “Gamification” στο coursera.org είναι περίπου 80.000 εκπαιδευόμενους.
Ολόκληρο το άρθρο του Σ. Ρετάλη, Αναπληρωτή καθηγητή Τμήμα Ψηφιακών συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Πηγή:www.capital.gr
Η ηλεκτρονική μάθηση αφορά στην αξιοποίηση όλων μοντέρνων τεχνολογιών σε ένα νέο πλαίσιο χρήσης στην εκπαίδευση και κατάρτιση. Το ζητούμενο είναι να προτείνονται αξιόπιστα κι αποτελεσματικά σενάρια που να ικανοποιούν ανάγκες των εκπαιδευόμενων κάθε ηλικίας και να αξιοποιούν την προστιθέμενη αξία της τεχνολογίας.
Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πολλές πρωτοβουλίες που γίνονται διεθνώς. Αρχικά, υπάρχει η τάση των «ανοικτών μαθησιακών πηγών» (openeducationalresources). Ξεκίνησε από το MIT με την πρωτοβουλία OpenCourseware (http://ocw.mit.edu) και χάρη σε γενναιόδωρες χρηματοδοτήσεις οργανισμών όπως το WilliamandFloraHewlettFoundation, κ.α. αλλά και την UNESCO το κοινό έχει ανοικτή πρόσβαση σε ποικίλο εκπαιδευτικό υλικό (π.χ. videoδιαλέξεις, σημειώσεις). Τα πιο γνωστά πανεπιστήμια έχουν πλέον κάνει και ένα βήμα παρακάτω. Προσφέρουν δωρεάν μαθήματα μέσω του διαδικτύου σε μεγάλο αριθμό ταυτόχρονων εκπαιδευόμενων. Είναι γνωστά MOOCs (massiveopenonlinecourses). Πολύ γνωστές πλατφόρμες παροχής τέτοιων μαθημάτων είναι το coursera.org και τοudacity.org. Ένα μάθημα που μόλις τελείωσε για το “Gamification” στο coursera.org είναι περίπου 80.000 εκπαιδευόμενους.
Ολόκληρο το άρθρο του Σ. Ρετάλη, Αναπληρωτή καθηγητή Τμήμα Ψηφιακών συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Πηγή:www.capital.gr