Ένα άλλο μήνυμα για το "πρώτο" κουδούνι της χρονιάς

Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες Σε λίγες ώρες ξημερώνει και για φέτος η μέρα της χαράς στην επαγγελματική μας ζωή! Ξημερώνει η μέρα που θα υποδεχτούμε και πάλι τόσα παιδιά, νέα παιδιά, φοβισμένα και χαλαρά...πλούσια και φτωχά...υγιή και λιγότερο υγιή...παιδιά με "ήλιο" ή με "σκοτάδι" στην καρδιά...παιδιά δυνατά και παιδιά αδύναμα...παιδιά που ετοιμάζονται να δρασκελίσουν το κατώφλι της εφηβείας και της αυτονομίας τους στην αυλή του σχολείου μας! Ξημερώνει και φέτος η μοναδική μέρα της πρώτης συνάντησης, της πρώτης βλεμματικής επαφής, του πρώτου χαμόγελου, της πρώτης καλημέρας και της πρώτης σχολικής ώρας! Ξημερώνει λοιπόν η μέρα που με γλυκιά προσμονή και αγωνία περισσή οφείλουμε να "καλοσιδερώσουμε" τη διάθεση και τη λαχτάρα μας και να συναντηθούμε με τους μαθητές μας! Στον κύκλο του χρόνου η μέρα του Αγιασμού και της μεγάλης υποδοχής συνεχίζει να με συναρπάζει και το ίδιο εύχομαι να συμβαίνει και σε σας Και αν βιάζεστε να αναθεματίσετε αυτή μου την άποψη, με αναφορές στα υπαρκτά προβλήματα, τις δυσκολίες, τις μιζέριες, τις ματαιώσεις, τις ελλείψεις και τη γενικότερη πίεση που βιώνουμε, χωρίς να τα παραγνωρίζω θα σας αντιτάξω σήμερα μόνο το "φως" που υπηρετούμε. Αυτό το μοναδικό φως που μας θωρακίζει με τη δύναμη απαντοχής απέναντι σε κάθε νοσηρό φαινόμενο που βιώνουμε. Σας καλώ λοιπόν να σκεφτείτε πόσα γύρω μας έχουν αλλοιωθεί, πόσα έχουν ακυρωθεί, πόσα "τσαλακώθηκαν" και ματαιώθηκαν στο διάβα του χρόνου... Να σκεφτείτε όμως και πόσο αναλλοίωτο παραμένει το υψηλό προνόμιο της εκπαίδευσης, το υψηλό χρέος της μετάδοσης της γνώσης ως μύηση σε έναν άλλο κόσμο εσωτερικής αυτοβελτίωσης για τον καθένα. Να σκεφτείτε πόσο αναλλοίωτα χαραγμένη είναι στον κάθε άνθρωπο η ανάμνηση του σχολείου και να προσπαθήσουμε στο σχολείο μας να είναι μόνο θετική η απόχρωσή της! Να σκεφτείτε πως κέντρο αναφοράς της έφηβης ζωής μας είναι το σχολείο και όσα ζούμε μέσα σε αυτό! Να σκεφτείτε πως όσο και αν οι γνώσεις προσφέρονται απλόχερα σήμερα μέσα από ποικιλώνυμους φορείς, παραμένει μοναδικό προνόμιο να μυείς έναν νέο άνθρωπο στο μυστήριο της ανακάλυψης και της αγάπης για τη γνώση του εαυτού του και του κόσμου ολόκληρου. Και αυτό το μοναδικό προνόμιο ανήκει σε ΕΜΑΣ! Να σκεφτείτε πως εμείς χαρτογραφούμε τα όνειρα των ανθρώπων! Να σκεφτείτε πως είμαστε αυτοί στους οποίους οι άνθρωποι οφείλουν το ευ ζην τους! να σκεφτείτε τέλος πως σημείο αναφοράς στη ζωή του κάθε ανθρώπου είναι ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ που έδωσε νόημα στη ζωή του! Ο Δάσκαλος που νοιάζεται, που υψώνει το ανάστημά του και αγωνίζεται για το καλό μέσα από τον δρόμο της αγάπης και της αποδοχής! Ο Δάσκαλος που ο σπουδαίος Κωστής Παλαμάς τον προστάζει "Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές! Κι ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου, Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου! Χτισ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ! Κι αν λίγη δύναμη μεσ’ το κορμί σου μένει, Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη!" Με αυτές τις σκέψεις προτροπής προσδοκώ και το ξημέρωμα της αυριανής 1ης συνάντησης έχοντας "φρεσκάρει" για να φορέσω το "μεταξωτό" ρούχο της ΕΥΘΥΝΗΣ με τη γιρλάντα της ΧΑΡΑΣ, έτσι ώστε να υποδεχτώ μαζί σας τους μαθητές και της μαθήτριες του νέου σχολικού έτους 2022-2023 στο Ιστορικό 1ο Γυμνάσιο Σερρών. Εύχομαι καλή και ευλογημένη Αρχή για όλους Η Διευθύντρια Βασιλική Ζέττα